Ήταν ο καιρός που υπήρξε μεγάλη σιωπή ανάμεσά μας, για χρόνια καμία επικοινωνία. Κάθε μέρα όμως σε σκεφτόμουν και ήθελα να ξέρω αν είσαι καλά. Κάθε φορά που μου έλειπες πολύ σε έβλεπα στα όνειρά μου, στο υποσυνείδητό μου σε έψαχνα απεγνωσμένα. Στιγμή δεν έφυγες από την σκέψη μου και την καρδιά μου.
Αυτή η φιλία τελείωσε άδοξα με ένα μήνυμα θαρρώ. Έδωσες το τέλος που δεν της άξιζε.
Θυμώνω που εγώ ακόμα σε θυμάμαι κι εσύ τράβηξες μια κόκκινη γραμμή. Σαν να σε κατάπιε η γη εξαφανίστηκες για κάτι τόσο ασήμαντο.
Comments