Δάκρυα ξεχύνονται στο πάτωμα και τούτη την βραδιά. Μια βραδιά με φεγγάρι που φέρνει θύμησες. Την δική σου ξεχωριστή ανάμνηση.
Πόσες φορές μέσα στα χρόνια ευχήθηκα να είχαμε χωρίσει και να ζούσες έστω και σε άλλη ήπειρο… Να ήξερα ότι ζεις και αναπνέεις. Ότι έστω για μια φορά θα μπορούσα να ακούσω την φωνή κι ας μην σε έβλεπα ξανά.
Коментарі