Σε όλη μου την ζωή έζησα με την ψευδαίσθηση ότι πρέπει κάποιος να με αγαπάει και μετά ίσως και να αγαπήσω εμένα. Χρόνια της νιότης που πήγαν χαμένα. Πιστεύοντας ότι το να με αγαπάνε, το να λέω σε όλους ναι, το να μην χαλάω κανένα χατίρι, θα με κάνει τόσο δυνατή που δεν χρειάζεται να αγαπώ εμένα. Πίστευα πως αν με αγαπήσουν πολύ και πολλοί, θα είμαι απόλυτα ευτυχισμένη. Πόσο λάθος τελικά όλο αυτό! Πόσο λάθος αντιλήψεις μια γενιάς που δεν αγάπησε ποτέ τον εαυτό της! Το να αγαπηθείς τελικά δεν σημαίνει τίποτα, αν δεν νιώσεις εσύ αυτό το συναίσθημα πρώτα για σένα. Πώς θα δώσεις αγάπη, αν δεν ξέρεις να αγαπάς τον εαυτό σου;
Commentaires