Μέσα στα δικά μου σκοτάδια σε γυρεύω. Τα μάτια καρφωμένα στην πόρτα, αγωνιώ να ακούσω τον ήχο του κλειδιού σου, αυτόν τον ήχο που άλλοτε με πλημμύριζε με όμορφα συναισθήματα και μια αγωνία γλυκιά, που τώρα αποζητώ σαν το οξυγόνο που αναπνέω.
Μείνε ακόμα ένα βράδυ…
Comments